بررسد نقش فضاهای سبز شهری(پارک ها) در پایداری اجتماعی شهری نمونه موردی شهر دزفول

امروزه شهرهای پایدار هماهنگ و همراه با حضور طبیعت توسعه می یابند؛ اگر شهر مهد و گهواره انسان امروزی باشد هر چه این گهواره شاداب تر، سرسبزتر و شکوفاتر باشد امنیت و آرامش در آن بیشتر و رشد بهنجار و موزون انسانی بیشتر است. اهمیت وجود پارک ها و فضای سبز شهری تا بدانجاست که یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت محیط هر شهر، وجود فضاهای سبز شهری و پارک ها است. توجه به مقوله فضای سبز شهری زمانی مهم تر جلوه می کند که این کاربری شهری به طور مستقیم با پایداری شهری مرتبط است. بعد نوین پایداری شهری در شهرهای ناهمگن و ناپایدار امروزی، پایداری اجتماعی است؛ که باشاکله اصلی آن یعنی افزایش کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار می گیرد. که در این میان پارک ها از مهم ترین فضاهای موجود در شهرها برای افزایش کیفیت زندگی شهروندان محسوب می شوند. در سال های اخیر رویکردهای انسان محور به این نتیجه رسیده است که کیفیت فضاهای سبز شهری قویا به سطوح استفاده و رضایت مندی آن است. زیرا کیفیت خدمات رسانی می تواند رضایت مندی مراجعان به پارک ها را تأمین نماید. با توجه به اهمیت این موضوع هدف این پژوهش بررسی نقش فضاهای سبز شهری در پایداری اجتماعی شهر دزفول می-باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است، داده های مورد نیاز از طریق منابع اسنادی و میدانی گردآوری و با استفاده از نرم افزارهای excel ,spssو gis و با بکارگیری آزمون های پیرسون و روش رگرسیون چندگانه توأم انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه تمامی شهروندان شهر دزفول بوده که در این میان 400 نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه می باشد؛ که پس از سنجش اعتبار و پایایی آن به مرحله اجرا درآمده است. چهار پارک دولت، دووه، خانواده و رعنا در مقیاس عملکرد شهری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین پایداری اجتماعی و فضای سبز و همچنین بین رضایت مندی از پارک ها و پایداری اجتماعی در شهر دزفول رابطه معنی داری وجود دارد و در نهایت در رابطه با نتایج پژوهش نیز راهکارهایی ارائه گردیده است.